Η “εδεσσαϊκή” έχει φιλοξενήσει, και στο παρελθόν, την αγαπημένη μας Ελενα Ζανταρίδου, ταλαντούχα ερμηνεύτρια, γνωστή, σήμερα, στους καλλιτεχνικούς χώρους, με το … “ψευδώνυμο” Ζανέλ.
Η Ζανέλ, λοιπόν, με καταγωγή από την Έδεσσα (κόρη του Νίκου και της Μαριάννας, που ζουν και εργάζονται μόνιμα στην Έδεσσα), μιλά, σήμερα, στην “εδεσσαϊκή”, για τα νέα της τραγούδια και τα επόμενα σχέδιά της.
“Ε”: Ζανέλ, “Μια φορά αγαπάμε” τελικά; Πες μας δύο λόγια;
– Ποιος είναι εκείνος που ένιωσε την αγάπη και την ξέχασε; Ποιος είναι εκείνος που δε γύρισε την τελευταία στιγμή το κεφάλι του, όταν αποχαιρετούσε την αγάπη του; Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πως το συναίσθημα της αγάπης είναι τόσο βαθύ, τόσο ισχυρό και τόσο μοναδικό, που δε σβήνει ποτέ. Αυτό είναι και το νόημα στο νέο μας τραγούδι, με τίτλο “Μια φορά αγαπάμε”. Δεν ξέρω, αν πράγματι αγαπάμε μια φορά, σίγουρα, όμως, όταν αγαπάμε αληθινά, αγαπάμε για πάντα.
“Ε”: Ποιο είναι το μότο σου και ποιά λόγια έχεις συνέχεια στο μυαλό σου (είτε συμβουλή, είτε “απόφθεγμα”);
– Πρέπει να αγαπήσεις βαθιά τον εαυτό σου, για να μπορείς να αγαπήσεις και να εκτιμήσεις την αγάπη που σε περιβάλλει.
“Ε”: Η παρουσία σου μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή… Αν σου έλεγαν, “Ζανέλ υπάρχει χρονομηχανή, μπορείς να πας και να ζήσεις σ’ όποια εποχή θέλεις…”, ποια θα διάλεγες και γιατί;
– Ίσως για μία στιγμή να διάλεγα να βιώσω λίγη από τη μαγεία στη μάντρα του Αττίκ.
Όλη η εποχή του ελαφρού τραγουδιού έκρυβε μιαν αλήθεια που δεν υπάρχει στις μέρες μας. Δύσκολη εποχή, μα πολύ αληθινή. Αγάπη, μουσική, βιώματα, συναισθήματα, όλα είχαν μια απλότητα, μία μαγική καθαρότητα. Τι όμορφα που θά ‘ταν.
“Ε”: Πώς σου αρέσει να ξεκουράζεσαι και να χαλαρώνεις και τι κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;
– Κυρίως στο σπίτι μου, με τον ήχο του πιάνου και του σαξόφωνου, παρέα με ένα ποτήρι γλυκό κόκκινο κρασί.
“Ε”: Θα τολμούσες να συνεργαστείς με καλλιτέχνη εντελώς διαφορετικού ρεπερτορίου από του δικού σου;
– Όλα τα είδη της μουσικής έχουν τη δική τους μαγεία, αρκεί να μπορείς να την αναγνωρίσεις. Νιώθω βαθιά μέσα μου πως, για το είδος μουσικής που πρεσβεύω, έχω ακόμη μεγάλο δρόμο να διανύσω και ίσως αδικήσω, άθελά μου, την οποιαδήποτε “διαφορετική” συνεργασία μπορεί να προκύψει. Νιώθω απόλυτα δοσμένη και προσηλωμένη στην τέχνη μου, αλλά ταυτόχρονα είναι στο χαρακτήρα μου να είμαι τολμηρή και ανοιχτή σε καινούργια πράγματα. Αυτό θα φανεί σίγουρα στο μέλλον.
“Ε”: Σπίτι ή στο αμάξι σου, τι μουσική παίζει συνήθως;
– Κυρίως ελληνική. Έχω φτιάξει μια μεγάλη λίστα τραγουδιών από τη δεκαετία του ’30 έως τη δεκαετία του ’70, ξεκινώντας από την εποχή του ελαφρού τραγουδιού. Έχει τεράστιο ενδιαφέρον η εξέλιξη των τραγουδιών στις δεκαετίες που περνούν.
“Ε”: Έχουμε ανάγκη σήμερα από τραγούδια με πιο κοινωνικό/πολιτικό στίχο;
– Έχουμε ανάγκη από καλά τραγούδια, με νόημα και φωνές που τους δίνουν πνοή.
“Ε”: Τι γνώμη έχεις για τις καλλιτεχνικές «κλίκες» που υπάρχουν στην ελληνική μουσική;
– Δεν έχω άποψη και γνώμη, γιατί πολύ απλά δε βρίσκομαι μέσα σε αυτές.
“Ε”: Ποιά είναι η τελευταία σκέψη που κάνεις συνήθως πριν κοιμηθείς;
– Άλλη μια μέρα ζωής και ενέργειας. Μία μέρα που την έφτιαξες, όπως ακριβώς ήθελες.
“Ε”: Και στην Έδεσσα επιστρέφεις συχνά;
– Κατάγομαι από την Έδεσσα! Μεγάλωσα και πήγα σχολείο εκεί. Ξεκίνησα τις πρώτες μουσικές μου σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο της Έδεσσας και έκανα τα πρώτα μου βήματα σε αυτή την υπέροχη πόλη. Οι γονείς μου ζουν ακόμα εκεί και επισκέπτομαι την πόλη αρκετά συχνά.
“Μια φορά αγαπάμε” από την Ζανέλ
Ακούστε/δείτε το εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=iPL41wvbR7A