Πρόβες, πρόβες, πρόβες… σε καθημερινή βάση, για τους ηθοποιούς της θεατρικής ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου “Εδεσσαϊκός Κόσμος”, που, προσεχώς, θα παρουσιάσουν στο θεατρόφιλο κοινό της πόλης μας, ένα πολύ αγαπητό έργο και από τα πιο γνωστά του Σωτήρη Πατατζή, το “Δον Καμίλο”.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Δημήτρης Δουρβάνης, που, πριν πέντε χρόνια, άφησε το στίγμα του στο θεατρικό σανίδι, ενσαρκώνοντας το θρυλικό ρόλο του Ζήκου στον “Μπακαλόγατο” (“Της Κακομοίρας”).
Σήμερα ο Δημήτρης Δουρβάνης παρουσιάζει, μέσω της “ε”, το θεατρικό έργο “Δον Καμίλο” και προσκαλεί όλους τους Εδεσσαίους, αλλά και τους επισκέπτες της πόλης να προσέλθουν και ν’ απολαύσουν τις παραστάσεις, τέλη Νοεμβρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Διοικητηρίου.
“Ε”: Μετά τον “Ζήκο” ήρθε στη ζωή σου ο “Δον Καμίλο”; Πώς αποφάσισες, Δημήτρη, το ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου, στο οποίο έχεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά υπογράφεις και τη σκηνοθεσία;
– Ο Δον Καμίλο γράφτηκε το 1958 από τον μεγάλο μας λογοτέχνη-συγγραφέα Σωτήρη Πατατζή, για την αντιστασιακή δράση του ογκόλιθου της υποκριτικής, του αείμνηστου Μίμη Φωτόπουλου. Πήρε σάρκα και οστά στο χαρτί σε μια εποχή που τα πολιτικά πάθη ήταν έντονα στην Ελλάδα.
Ο συγγραφέας συγγράφει και μας παραδίδει έως σήμερα ένα θριαμβευτικό αριστούργημα πίστης, ανθρώπινης φιλίας και έρωτα, που έχει το άρωμα των στίχων του Ευαγγελίου μας και καταδεικνύει με τον πιο απλό τρόπο, την ασημαντότητα του ανθρώπου μπροστά στο Δημιουργό Του και την πάλη αυτών με τα πολιτικά πάθη, που είναι ικανά να την καταστρέψουν. Η αγάπη όμως του λαού για τον κλήρο, θα επιτρέψει στο τέλος να χαθεί αυτή η φιλία μ’ όλα τα αρνητικά και θετικά που είναι καρφωμένα επάνω της; Αυτοί είναι οι λόγοι της μεγάλης απόφασης γι’ αυτή την μεγαλειώδη παραγωγή.
“Ε”: Υπάρχουν κοινά μεταξύ των δύο ρόλων (σ.σ. Ζήκος και Δον Καμίλο);
– Είναι δύο ρόλοι διαμετρικά αντίθετοι. Ο Ζήκος βάλλεται κατά πάντων σε όλο το έργο.
Ο Δον Καμίλο είναι ένας ισχυρότατος και πολυσχιδέστατος ρόλος, με φοβερές διακυμάνσεις συναισθημάτων, τα οποία διαφοροποιούνται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το σώμα και το πνεύμα σιωπά, αλλά και εκρήγνυται κατά τη διάρκεια της παράστασης. “Παίζει” και διδάσκει με τη χαρά, τη λύπη, το θυμό, το φόβο, την αγάπη, την πίστη και μετατρέπει σε πολυεργαλείο υποκριτικής τέχνης ένα ρόλο δυναμίτη στα Εδεσσαϊκά θεατρικά χρονικά.
Το μόνο κοινό που έχουν ο Ζήκος με τον Δον Καμίλο είναι ότι βάλλονται από ένα διαφορετικό σύστημα αξιών έκαστος, στο οποίο αντιδρά ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
“Ε”: Δεδομένου ότι το έργο “Της Κακομοίρας” (Ζήκος) είχε ανέβει το 2017, με μεγάλη επιτυχία, πώς άντεξες και απείχες απ’ το θέατρο πέντε ολόκληρα χρόνια;
– Το έργο “Της Κακομοίρας” κατέχει ακόμη και σήμερα την πρωτιά σε εισροή κόσμου και σε εισιτήρια, τόσο στην ιστορία του Ε.Θ., όσο και στην μετέπειτα πορεία όλων των θεατρικών ομάδων της πόλης.
Σε 8 ημέρες παραστάσεων κόπηκαν 1.975 εισιτήρια και δόθηκαν 400 προσκλήσεις σε επίσημους φορείς – χορηγούς. Υπήρξαν φίλες και φίλοι, οικογένειες ολόκληρες που ήρθαν ακόμη και σε 3 παραστάσεις για να μας απολαύσουν.
Ο “Δον Καμίλο”, η μεγάλη αυτή παραγωγή του Πολιτιστικού Συλλόγου “Εδεσσαϊκός Κόσμος”, ευελπιστώ πως θα προσεγγίσει το έργο “Της Κακομοίρας”, τόσο σε εισιτήρια όσο και σε εισροή κόσμου, γιατί είναι μια παραγωγή που θ’ αφήσει ιστορία στο θέατρο της Έδεσσας.
Ο κόσμος περιμένει πολλά από μένα και από μας, ξέρει τι θα έρθει να δει και τα μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά είναι ότι η παραγωγή θα σαρώσει, τόσο επάνω στα θεατρικά σανίδια, όσο και τις καρδιές των θεατών.
“Ε”: Τι μηνύματα περνάει το έργο που θα δούμε προσεχώς και τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσεις;
– Τα μηνύματα του έργου είναι όλη η μαγεία του. Μέσα απ’ αυτά θα διακρίνουμε την αγάπη αλλά και το φόβο (φόβο Θεού) του Δον Καμίλο (ανθρωπάκου – φτωχού Παπά) προς τον Δημιουργό Του, την υπεροψία – υπεροχή αλλά και την εκμετάλλευση του Καρδινάλιου (Σεβασμιωτάτου) προς τον κατώτερό του (Αιδεσιμώτατο), την αγάπη και τον αληθινό έρωτα της Τζούλιας και του Μάριο, το πάθος για την πολιτική και τον κομμουνισμό του Πεπόνε και της Ασπασίας, την αφέλεια και την υποτακτικότητα του Νικολέτο (Καντηλανάφτη), τις δόλιες μεθόδους του Κολ Γκερλ (κατ’ εντολή άλλων) για την παράσυρση του πρωταγωνιστή από τα χριστά ήθη. Σαφέστατα, όμως, τα κυριότερα μηνύματα προέρχονται από τα λόγια του Κυρίου μας.
Όσο για τις εκπλήξεις, θα τις δείτε στη σκηνή.
“Ε”: Θα ήθελες να ευχηθείς κάτι στους αναγνώστες μας ή να μας πεις κάποια ατάκα που σε εκφράζει απ’ το ρόλο σου;
– Πίστη. Με την ίδια πίστη των θεατών και την αυτή συνείδηση ανεβάζουμε αυτή την παραγωγή, που απαρτίζεται από ανθρώπους με έντονη θεατρική διαδρομή και παιδεία. Στόχος μας, να βρούμε μέσα από τα σοφά λόγια του Δον Καμίλο, τον άνθρωπο, μέσα μας και δίπλα μας. Μα πάνω απ’ όλα, να βρούμε τον ίδιο μας τον Δημιουργό.
“Βρε άρχοντες μας λέει. Βρε υπουργοί και στρατηγοί. Βρε γραμματείς και φαρισαίοι που διαφεντεύετε τον τόπο. Μην τα θέλετε όλα δικά σας. Μη ληστεύετε τα φτωχαδάκια τέκνα μου. Μην τα πετσοκόβετε με τους πολέμους. Αφήστε τα να φάνε μια μπουκιά ψωμάκι. Τίποτα τα τέκνα Του. Δώσ’ του φόρους, δώσ’ του μπαμ και μπουμ, δώσ’ του πείνα και ξυπολησιά. Έτσι είσαστε σου λέει κι’ ο λαός; Θα σας κανονίσω εγώ μαρξιστικά, λελινιστικά. Κάτω η μπουρζουαζία σου λέει, κάτω το παπαδαριό”.
-η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα “εδεσσαϊκή” Ν. Πέλλας-