Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Καλλινίκου, Μητροπολίτου Ἐδέσσης, τοῦ θαυματουργοῦ, δημοσιεύω ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία ποὺ ἔκανα στὰ πλαίσια τῶν ἑορτῶν «Δημήτρια 2020» τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου (Μπραχαμίου) τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.
Τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας θὰ εἶναι, ὅπως μοῦ ἐδόθη «Ο Γέροντάς μου Ἅγιος Καλλίνικος, Μητροπολίτης Ἐδέσσης».
Τὸν γνώριζα περίπου 20 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐφηβική μου ἡλικία καὶ στὴ συνέχεια μετά τὴν ἀποφοίτησή μου ἀπὸ τὴ θεολογικὴ σχολὴ, πῆγα κοντά του στὴν Ἐδεσσα καὶ ἔμεινα μαζί του μέχρι τὴν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς του, ποὺ τοῦ ἔκλεισα τὰ μάτια του.
Ἔχω γράψει ἐκατοντάδες σελίδες γιὰ αὐτόν ἀλλά στὴν ὁμιλία αὐτή θὰ τονίσω μερικά ἐκφραστικά σημεία.