Θανάσης Ζλατάνος, ένας αθεράπευτος ροκάς, που αγαπά την Εδεσσα…!

Συνεντέυξεις

Ο Θανάσης Ζλατάνος ο αθεράπευτος Ροκάς μιλά, σήμερα, στο “edessaki.gr”, για την εποχή των lumpago και για το νέο του άλμπουμ “A retrospective” και όχι μόνο.

“Ε”: Θανάσης Ζλατάνος ένα αθεράπευτος ροκάς τελικά;
– Ω ναι! Δεν έχω αλλάξει καθόλου. 
Με ροκ μεγάλωσα, με ροκ γαλουχήθηκα, ροκ μουσική παίζω, ροκ μουσική ακούω, είμαι μέρα νύχτα στο στούντιο ναι μπορείς να με πεις και αθεράπευτο ροκά με ευκολία.

“Ε”: Συμμετοχές σε μεγάλα συγκροτήματα τις εποχής και αρκετά πρωτοποριακά: Medusa, lumbago, nekropolis· τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι τώρα;
– Αν και η medusa ηταν ενα εξαιρετικό πολυεθνικό συγκρότημα, που ακόμα και σήμερα το άλμπουμ τους πουλιέται σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές, οι lumbago ήταν αυτοί που μας απογείωσαν.
Δύο αλμπουμ και 2 συλλογές και διάφορα 45αρια στη polygram και ατελείωτη σειρά απο live συνέθεσαν ένα σκηνικό μεγάλης αποδοχής και επιτυχίας στη Νορβηγία. Στην επόμενη φάση με τους nekropolis μπήκα σε φάση πιο προοδευτικού ροκ. 
Δύο αλμπουμ και καλές κριτικές αλλά και συγκρούσεις, για τα θέματα ταμπού που τραγουδήσαμε.
Πολλά έχουν αλλάξει στην πορεία της μουσικής σκηνής, μια που σήμερα ειναι τα ατομικά πρότζεκτ αυτά που κυριαρχούν και όχι οι μπάντες, είναι  σχετικά εύκολο να έχεις ενα στούντιο σπίτι σου, οπότε  χάνεις την έννοια της μπάντας και της ομαδικότητας, αλλά από την άλλη διευκολυνονται άλλες παραμετροι.

“Ε”: “A Retrospective”, ένα άλμπουμ που σημειώνει είδη μεγάλη επιτυχία με πολλές θετικές ιδιαίτερα στο εξωτερικό ένα ιδιαίτερο άλμπουμ θα λέγαμε. Πώς νιώθεις που το έχει αγκαλιάσει ο κόσμος;
– Νιώθω κατά κάποιο τρόπο δικαιωμένος να διαβάζω εξαιρετικές κριτικές από περιοδικά και sites του εξωτερικού και μάλιστα με συνθέσεις που έχουν στοιχεία απο μακεδονική λαϊκή μουσική, αλλά είναι βασισμένα σε συνθεσάιζερ αλλά και με την άλλη μεγάλη μου αδυναμία τις κιθάρες.
Δεν περίμενα τέτοια αποδοχή ειναι η αλήθεια, αλλά απο την άλλη, όλη μου πορεία μέχρι σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις στο εξωτερικο, έχει βρει αποδοχή. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση, που το άλμπουμ αυτό μπήκε στα 7 καλύτερα στη λίστα του παραγωγού Πάνου Χρυσοστόμου στο β πρόγραμμα.
Διάβασα για το άλμπουμ retrospective στην Ολλανδία, στην Αμερική, στη Γαλλία, στη Ρωσία, στη Τσεχία, στην Αυστραλία, στην Ιταλία, στην Ιαπωνία, και σε τόσα άλλα μέρη, που στο τέλος έπαψε να μου κάνει εντύπωση. Φυσικά και χάρηκα δεν το κρύβω. 
Τωρα που ανεβαίνει το άλμπουμ και στο κανάλι μου παρατηρώ πως αρχίζει να έχει και μια σχετική αποδοχή και στην Ελλάδα…

“Ε”: Τι μουσικές πρακτικές και όργανα χρησιμοποιείς; Ποιά είναι η αγαπημένη σου σύνθεση απο το album και γιατί;
– Ανορθόδοξα πράγματα… Από sample καρδιογραφήματος εμβρύου, απο ήχους φάλαινας μέχρι λευκό θόρυβο συνθεσάιζερ. Λατρεύω επίσης ήχους απο τσέλο και strings σε συνδυασμό με ηλεκτρική κιθάρα, αγαπημένες είναι όλες μου οι συνθέσεις, ίσως μια παραπάνω αδυναμία στο derformed, που μιλάει για handicaps, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά.

“Ε”: Και πώς σχηματίστηκε ο δίσκος;
– Από εμπειρίες…Απο φίλους και φίλες που έχασα. Απο σωματικό και ψυχολογικό πόνο και την ανάγκη έκφρασης, από μια καθημερινότητα, που, αν την αναλύσεις, καταλήγει σε thriller. Όλα αυτά μαζί με την ανάγκη να επικοινωνώ τη μουσική που γράφω. Κάθε κομμάτι διηγείται απο την απώλεια ζωής τις στιγμές που ακολουθούν, απο την ανάγκη έκφρασης όλων των ανθρώπων άσχετα απο το τι πρεσβεύουν και πάει λέγοντας.

“Ε”: Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου κιθαρίστες και επίσης πιθανές επιρροές στο παίξιμο σου;
– Ουπς. Εδω ακούμπησες ευαίσθητη χορδή και μπορώ να μιλάω για ώρες. Θα προσπαθήσω να είμαι ολιγόλογος.
Ξεκινάω με τον Roy Buckanan. Απίστευτος και σε τεχνική επάρκεια, αλλά πάνω απ’ όλα μιλούσε με το Θεό, μια που ήταν βαθιά θρησκευόμενος με τη κιθάρα του. Δεν είναι κάτι τυχαία το είδωλο του άλλου μεγάλου του Τζεφ Μπεκ. Εδώ υποκλίνεται απλά ο μάστερ  της τεχνικής παιξίματος με τα δάχτυλα και του ήχου. 
Ο Jimi Hendrix επειδή ήρθε ουρανοκατέβατος να μας δείξει ότι η ηλεκτρική κιθάρα κάνει πράγματα που δε μπορούσαμε να φανταστούμε. Αλλά θα μιλήσω και για 2 ρυθμικούς κιθαρίστες, τον Keith Richards με τις 5χορδες κιθάρες του και τον Richard John Parfitt και των Status quo. Και οι 2 ειναι η ψυχή των συγκροτημάτων τους το σήμα κατατεθέν τους.

“Ε”: Ολη αυτή την κατάσταση με τον Covid, πώς την διαχειρίστηκες;
– Ένα χρόνο είμαι στο στούντιο μακριά από τις πόλεις και γράφω ένα καινούργιο άλμπουμ με ελληνικά τραγούδια. Βγαίνω ελάχιστα παρά μόνο για να περπατήσω στη φύση. Μπορώ να πω πως την έχω διαχειριστεί· καλά το πόσο καλά θα φανεί, αν το άλμπουμ θα έχει αποδοχή ή όχι. Αλλά και στις 2 περιπτώσεις θα είμαι ικανοποιημένος που θα το εχω ολοκληρώσει.
Δε γράφω μουσική, για να βρει αποδοχή. Αν το έκανα αυτό θα έκανα κατασκευές για πρωινάδικα!

“Ε”: Κάποιες τελευταίες λέξεις για αυτή τη συνέντευξη; Πού θα ήθελες να αναφέρεις κάποια μελλοντικά σχέδια;
– Θέλω να ξαναξεκινήσω τις πρόβες με την Εταίρα, το τρίο μου. Έχω καλή επικοινωνία μαζί τους και μου λείπει το παίξιμο· εξ άλλου είμαι άνθρωπος που αγαπώ την ομαδικότητα.

“Ε”: Εχεις έρθει καθόλου στην Έδεσσα;
– Πολλές φορές την αγαπώ, όχι μόνο για τον υπέροχο και επιβλητικό καταρράκτη της. Αλλά  επειδή έχει πραγματικά εξαιρετικά εστιατόρια και πολύ φιλικούς ανθρώπους! I love edessa!

Social media 
https://www.facebook.com/pages/category/Musician-Band/%CE%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%96%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%A4hanasis-Zlatanos-%CE%9Ffficial-182244829326261/

YouTube channel