ΠΟΛΕΜΟΣ – ΟΥΚΡΑΝΙΑ – Βασίλης Συμβουλίδης: “Με πονάει η σκέψη πως τα ελληνικά χωριά καταστρέφονται”

ΕΥΡΩΠΗ-ΔΙΕΘΝΗ

Ο Βασίλης Συμβουλίδης ήταν είκοσι χρόνια πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Περιφέρειας της Οδησσού «Γρηγόριος Μαρασλής». Το 2020 για λόγους υγείας δεν ξαναέβαλε υποψηφιότητα για τις εκλογές στο Διοικητικό Συμβούλιο. Παραμένει όμως ενεργό μέλος της κοινότητας. Ακόμα και μετά την παραίτησή του, τον παίρνουν συχνά τηλέφωνο για τα ζητήματα της λειτουργίας του Συλλόγου.

«Γεννήθηκα στο Κομπουλέτι της Γεωργίας. Κοντά στο Βατούμ. Εκεί τελείωσα το σχολείο και πήγα στην Οδησσό στο Ινστιτούτο Οικοδομικών Έργων. Μετά τις σπουδές έμεινα εδώ για όλη τη ζωή μου. Από το 1968 μέχρι σήμερα. Είμαστε τέσσερα παιδιά στην οικογένεια. Η μεγαλύτερη αδελφή μου η Ελένη δεν ζει πια. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου ο Γιάννης και αυτός πέθανε. Ο μεσαίος αδελφός μου ζει στο Κομπουλέτι. Οι πρόγονοί μας προέρχονται από την Τραπεζούντα. Οι γονείς μας ο Γεώργιος Συμβουλίδης και η Πηνελόπη Σιδηροπούλου γεννήθηκαν στο ελληνικό χωριό Ντάγκβα κοντά στο Βατούμ», είπε κατά την τηλεφωνική μας επικοινωνία ο Βασίλης Συμβουλίδης.

«Είμαι 71 χρόνων και μπορώ να αξιολογήσω τα γεγονότα, που συμβαίνουν δίπλα μας. Όμως παρά τη μεγάλη μου εμπειρία, δεν βρίσκω απαντήσεις για πολλά νέα αιφνίδια ερωτήματα. Από τα παιδικά μου χρόνια είχα πολλούς φίλους Ρώσους. Και στην Οδησσό ζούσα ανάμεσα στους Ρώσους. Η γυναίκα μου είναι Ρωσίδα. Η Οδησσός είναι μια πόλη με πολλές εθνικότητες με τη βαθιά γνώση της ρωσικής γλώσσας. Έχουμε καλές σχέσεις με τους Ρώσους και τους Ουκρανούς.

»Ποτέ δεν είχα νιώσει κάποια καταπίεση στην πόλη μου. Ίσα ίσα που όλοι θαύμαζαν πάντα την ελληνική μου καταγωγή. Γι’ αυτό τώρα, όταν ακούω για την κατάσταση στη Μαριούπολη και τη περικύκλωση της πόλης από το ρωσικό στρατό, στεναχωριέμαι. Με πονάει η σκέψη, πως τα ελληνικά χωριά καταστρέφονται. Ήμουν εκεί πολλές φορές ως πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Περιφέρειας της Οδησσού. Συνεργαζόμουν στενά με την Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας και με την πρόεδρο της ΟΕΣ Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσατζή. Εμείς από όλη την Ουκρανία μαζευόμασταν και στη Μαριούπολη, και στα γύρω χωριά για τη Μέγα Γιορτή των Ελλήνων της Αζοφικής. Οι σκέψεις μου είναι μαζί τους συνέχεια.

»Τον ίδιο πόνο νιώθω και για το Χάρκοβο, και για την Οδησσό και για άλλες πόλεις και χωριά. Ζούμε αδικαιολόγητες καταστάσεις. Η σύγκρουση, κατά τη γνώμη μου, δεν δικαιολογείται με τίποτα. Λυπάμαι πολύ. Στην Οδησσό εκτός από τα ουκρανικά και ρωσικά σχολεία, έχουμε γεωργιανό και αζέρικο κυριακάτικο σχολείο. Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται ελεύθερα.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Ετικέτα: