Ενας ενθουσιώδης φωτογράφος είναι ο Χρήστος Κουσάταλης, ο βραβευμένος δημιουργός, που μας παρουσίασε τα προσωπικά του “κλικ”, στην πρώτη ατομική του έκθεση, στο “Παρθεναγωγείο”.
Μια δράση, που “αγκαλιάστηκε” απ’ το Φιλοπρόοδο Σύλλογο Εδεσσας “Μέγας Αλέξανδρος”, και ήταν ενταγμένη στον “29ο Εικαστικό Μήνα Μάιο”.
Από μικρός είχε το ένστικτο του φωτογράφου και ο,τιδήποτε καλλιτεχνικό έπεφτε στα χέρια του, το “εξερευνούσε”· και όταν ήρθε η στιγμή ν’ αποκτήσει την πρώτη φωτογραφική του μηχανή, τότε ακολούθησε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή….
Εκείνον του καλλιτέχνη φωτογράφου, του δημιουργού, που μιλά με τις φωτογραφίες του και εκφράζει συναισθήματα και ψυχή, μέσα από τα κλικ…!
Ο Χρήστος, σήμερα, είναι στην παρέα μας και μιλά για την αγάπη του, για τη Φωτογραφία, ανατρέχει στο παρελθόν, για να μας εξιστορήσει τη διαδρομή του, και απαντά στις ερωτήσεις της “εδεσσαϊκής”, απλά και αυθόρμητα!
Οσοι δεν είχατε την ευκαιρία να πάτε στην Εκθεση (σ.σ. που “φιλοξενήθηκε” στο Παρθεναγωγείο, τον περασμένο Ιούνιο), θα τον γνωρίσετε, μέσα από τις σελίδες μας· όσοι πήγατε, θα διαπιστώσετε, πως το ταλέντο για μία τέχνη, θέλει καρδιά και ψυχή, θέλει μεράκι και υπομονή, στοιχεία που διαθέτει ο φιλοξενούμενός μας.
“Ε”: Χρήστο, πώς και πότε ξεκίνησες ν’ ασχολείσαι με τη φωτογραφία;
– Πιο παλιά, από μικρή ηλικία είχα, αν θέλεις, το μάτι το καλλιτεχνικό, σε διάφορες φωτογραφίες, που έβλεπα. Μετά από χρόνια έτυχε να έχω μια φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου. Και άρχισα, σιγά σιγά να τη δουλεύω.
Είδα πως αυτό που κάνω, δηλαδή, να βγάζω φωτογραφίες, μου αρέσει πάρα πολύ. Μπορούσα να δημιουργήσω καινούργιες εικόνες.
Είχα, βέβαια, στην αρχή, βοήθεια από πολλούς φίλους φωτογράφους και άλλες φωτογραφίες, που έβλεπα, στο διαδίκτυο, και γενικά με βοήθησαν πάρα πολύ να συνεχίσω και να εξελιχθώ σε αυτό που κάνω σήμερα.
Πειραματιζόμουν συνέχεια, έψαχνα πληροφορίες στο διαδίκτυο, ασχολήθηκα πολύ.
Ηθελα πάντα και θέλω να δημιουργώ καινούργιες εικόνες, όχι κοινότυπες, τουλάχιστον, για τα μάτια μου, ήθελα να τις κάνω να ξεχωρίζουν.
“Ε”: Και όταν ασχολείσαι με τη φωτογραφία, είσαι, δηλαδή, επί τω έργω, τι συναισθήματα σου δημιουργούνται;
– Πολλά. Αρχικά, αυτό που βλέπω, θέλω να το πάρω μαζί μου φωτογραφικά και μετά θέλω να πω, να εκφράσω κάτι μέσα από αυτό, (σ.σ. με τη φωτογραφία).
Εχει τύχει να βγάλω μια φωτογραφία και να έχω ήδη στο μυαλό μου την επεξεργασία που θα κάνω και πώς θέλω να είναι η φωτογραφία μου. Βέβαια, αυτό δεν πετυχαίνει πάντα.
Ωστόσο, τις περισσότερες φορές έχω ήδη το κάδρο στο μυαλό μου, πριν βγάλω τη φωτογραφία, και τα συναισθήματα είναι πάντα δυνατά, μετά που το εκθέτω στα social.
“Ε”: Θα έλεγες πως είσαι φωτογράφος φύσης, γιατί βλέπω πως οι περισσότερες φωτογραφίες σου έχουν ως επίκεντρο τη φύση και μάλιστα αποτυπώνουν και λεπτομέρειες.
– Ναι, αυτό ήταν και το σκεπτικό μου. Να δείξω πως μπορεί η ίδια η φύση να δημιουργήσει και να ζωγραφίσει και να μου επιτρέψει να απαθανατίσω το σκηνικό που βλέπω εκείνη την ώρα. Γιατί η φύση μπορεί να σου βγάλει 100 φωτογραφίες διαφορετικές και ξεχωριστές.
Μετά εγώ με την επεξεργασία που κάνω και τη δική μου ματιά, τις κάνω πιο ζωντανές.
“Ε”: Τι σου αρέσει, Χρήστο, η μονόχρωμη ή η έγχρωμη φωτογραφία;
– Η έγχρωμη θα έλεγα, γιατί στο μονόχρωμο δε μπορείς να φωτογραφίσεις ή να δείξεις κάτι σε όλες του τις μορφές. Παράδειγμα, κάποιο λουλούδι, επειδή έχει πολλά χρώματα – πολλές λεπτομέρειες, θέλω να τα δείξω όλα αυτά, οπότε θα προτιμήσω την έγχρωμη.
Αναδεικνύεις το χρώμα της φύσης, εκεί όπου βλέπεις ότι υπάρχει έντονη ζωή και τα χρώματα που καμιά φορά σου δίνει η φύση δεν τα βρίσκεις τόσο συχνά, γι’ αυτό και προτιμώ να έχω το χρώμα της φύσης, αυτό που μας δίνει απλόχερα.
Το μονόχρωμο είναι ωραίο, απλά σε ειδικές περιπτώσεις, για μένα.
“Ε”: Εμαθα πως κάποιες φωτογραφίες σου βραβεύτηκαν. Μίλησέ μας γι’ αυτή την τιμή που σου έγινε.
– Ναι, πράγματι, έχουν βραβευτεί δύο φωτογραφίες μου, από ξένα περιοδικά (σε Ολλανδία και Βέλγιο, αντίστοιχα).
Οι φωτογραφίες μου τυπώθηκαν και σε ψηφιακή μορφή και σε έντυπη μορφή, και γενικά τους άρεσε η δουλειά μου.
Ηταν απ’ τις πρώτες διακρίσεις και είχα χαρεί πάρα πολύ, γιατί είδα ότι έχω απήχηση και στο εξωτερικό.
“Ε”: Τι θα συμβούλευες όσους κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην τέχνη της φωτογραφίας;
– Να βγάζουν φωτογραφίες, γιατί καμία δεν πάει χαμένη. Ν’ ακολουθούν το μάτι τους κι αυτό που βλέπουν πως μπορούν να το κάνουν κάδρο.
Δεν έχει σημασία το τι θα βγάλεις για μένα.
Απλά να βγάζουν φωτογραφίες ή με κινητό, ή με μηχανή.
Βέβαια, με τη μηχανή μπορείς να κάνεις καλύτερη επεξεργασία, σου δίνει μιαν άλλη αίσθηση, μπορείς να διορθώσεις όλες τις ατέλειες της φωτογραφίας σου, να βάλεις ή να βγάλεις χρώματα, μπορείς να τη δουλέψεις καλύτερα.
Ωστόσο η συμβουλή μου θα ήταν να βγάζουν φωτογραφίες και να παρατηρούν τα πάντα.
“Ε”: Συμφωνείς με το μότο “μια φωτογραφία = 1.000 λέξεις”;
– Ναι, φυσικά. Μπορεί κάποιος που θα δει τις φωτογραφίες μου να του ξυπνήσουν συναισθήματα, να θυμηθεί ιστορίες, να νιώσει χαρά, 1.000 πράγματα – 1.000 λέξεις, αλλιώς δε θα δίναμε τόση προσοχή στη λεπτομέρεια σε μια φωτογραφία.
Αυτό είναι επιτυχία, αν έχεις κάνει κάτι και ξυπνήσεις στον άλλο συναισθήματα, αυτό για μένα είναι επιτυχία. Οχι, αν πούλησε πολλά αντίγραφα η φωτογραφία ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι να ξυπνάει συναισθήματα.
“Ε”: Κάνε μας μια “φωτογραφική” ευχή, Χρήστο, με την ευκαιρία της κουβέντας μας;
– Η πόλη ξυπνάει με διάφορα τέτοια όμορφα δρώμενα, γιατί, πραγματικά, χρειάζεται η πόλη τέτοιες δράσεις, μας είχαν λείψει και πρέπει να συνεχισθούν. Να συμμετέχει περισσότερος κόσμος, να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις, που θα έχουν επιτυχία, και θα κάνουν τον κόσμο να θέλει να βγει έξω.
Εύχομαι, επίσης, να βγάζουν φωτογραφίες και να χαίρονται τις στιγμές.
Απόλαυσε τα σχόλια του κόσμου, κατά τη διάρκεια της πρώτης ατομικής του έκθεσης, ο Χρήστος Κουσάταλης.
“Μου είπαν τα καλύτερα και αυτό με χαροποιεί πάρα πολύ. Δεν το περίμενα καθόλου. Πήρα πολύ θάρρος και δύναμη, για να συνεχίσω την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία. Πραγματικά, είμαι πολύ ικανοποιημένος και ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι ήρθαν και είδαν την έκθεση”.